«ترید» (Trade) یا همان معاملهگری یک مفهوم اقتصادی به معنای خرید و فروش کالا و خدمات است. در فرآیند ترید دو حالت وجود دارد. در حالت اول خریدار با پرداخت هزینه به فروشنده خدمت یا کالایی را دریافت میکند. حالت دوم وقتی است که دو طرف معامله به تبادل کالا یا خدمات با یکدیگر میپردازند. در مقیاس بزرگتر، تولیدکنندهها و مصرفکنندهها را میتوان دو عضو ثابت فرآیند ترید معرفی کرد.
در بازارهای مالی داراییهای مورد معامله را «ابزارهای مالی» (Financial Instruments) مینامند. این ابزارها شامل «سهام شرکتها» (Stocks)، «اوراق قرضه» (Bonds)، «جفت ارزها» (Currency Pairs)، «قراداد اختیار» (Options)، «قراردادهای آتی» (Futures)،«ارز دیجیتال» (Cryptocurrencies) و بسیاری موارد دیگر هستند. هر کدام از این ابزارها در بازارهای مخصوص به خود قابلیت ترید دارند.
واژه ترید معمولا اشاره به معاملات کوتاهمدتی دارد. در این بازارها معاملهگران به صورت فعال و در بازههای زمانی کوتاهمدت فعالیت میکنند. اما این تعریف جامع و کامل نیست. واژه ترید در واقع شامل تعداد زیادی استراتژی مانند ترید روزانه، سوینگترید و غیره میشود. در ادامه با انواع این استراتژیها آشنا خواهیم شد.
سرمایه گذاری چیست ؟
«سرمایهگذاری» (Investment) تخصیص منابع (مانند سرمایه) با هدف تولید سود است. بنابراین سرمایهگذاری میتواند شامل تامین منابع لازم برای راهاندازی یک شرکت یا خرید زمین به منظور فروش آن در آینده برای کسب سود باشد. در بازارهای مالی مفهوم سرمایهگذاری به معنی درگیر کردن داراییها در ابزارهای مالی به امید فروش آن در قیمتهای بالاتر است.
مقدار سود مورد انتظار، یک مفهوم اساسی در سرمایهگذاری است که با عبارت «نرخ بازده سرمایهگذاری» (ROI) تعریف میشود. در مقایسه با ترید، سرمایهگذاری رویکرد بلندمدتتری برای کسب سود است. هدف سرمایهگذار، ایجاد ثروت در مدت زمان طولانی (سالها یا حتی دههها) است. روشهای زیادی برای سرمایهگذاری وجود دارد. سرمایهگذاران معمولا با استفاده از تحلیل بنیادی فرصتهای مناسب سرمایهگذاری را کشف میکنند.
با توجه به ماهیت بلندمدتی این رویکرد، سرمایهگذاران معمولا خود را درگیر نوسانات کوتاهمدتی قیمت نمیکنند. به همین دلیل آنها در کوتاهمدت منفعل عمل میکنند و نگرانی از بابت زیانهای کوتاهمدت ندارند.
تفاوت سرمایهگذاری و ترید چیست ؟
در دو بخش قبلی پاسخ سوالهای ترید چیست و سرمایهگذاری چیست را دادیم. حال میخواهیم تفاوت این دو مفهوم را بررسی کنیم. سرمایهگذاران و تریدرها هر دو به دنبال تولید سود در بازارهای مالی هستند. اما روشهای رسیدن به این سود در این دو مدل با هم متفاوت است.
به طور کلی، سرمایهگذاران به دنبال کسب سود در مدت زمان طولانی هستند. بنابراین با توجه به این زمان طولانی، مقدار سود مد نظر آنها در هر سرمایهگذاری مقدار بالایی است. در مقابل، تریدرها به دنبال استفاده از نوسانهای قیمتی بازار هستند. آنها تعداد دفعات زیادی وارد موقعیتهای معاملاتی شده و با کسب مقداری سود از آنها خارج میشوند. بنابراین، تریدرها به دنبال سود زیادی در هر معامله نیستند. تعداد معاملات بالای تریدرها میتواند باعث رشد زیاد سرمایه آنها در بلندمدت شود.
حال که تفاوت این دو روش توضیح داده شد، این سوال مطرح میشود که کدام روش بهتر است. در این مورد خود شما باید تصمیم بگیرید. بهتر است ابتدا در مورد بازارهای مالی مختلف آموزش ببینید و نحوه کار در آنها را تمرین کنید. در طی زمان و به تجربه یاد خواهید گرفت که کدام روش با توجه به اهداف مالی، شخصیت و روشهای معاملاتی شما مناسبتر است.